Denken hoe helpt je dat wel of juist niet? of andersom niet of juist wel?
In mijn mindfulnesstrainingen en in mijn facebook groep is het een veel voorkomend onderwerp.
Hoe we over iets denken, bepaalt voor een groot deel hoe we iets ervaren. Op dit inzicht zijn hele methodieken voor therapieën ontwikkeld.
Maar helaas is dat inzicht niet voldoende. We hebben namelijk niet een computer in ons hoofd die ons bestuurd.
We zijn een geheel, denken en voelen, geest / brein en lijf.
Oke ik voel dat je afhaakt.
Een voorbeeld:
Je bent burn-out en nog herstellende. Helaas zit je al langer thuis dan je wilt. Het is belangrijk voor je om bij de diplomering van je kind te zijn. Een dag eerder ben je ook gezellig uit eten geweest om het te vieren met het gezin. Fijn want dan hoef je niet te koken. De drukte in het restaurant maakte je alweer erg vermoeid. Je klachten namen hierdoor toe. En je sliep slecht, werd weer rond 4 uur wakker.
De diplomering is leuk in de aula van de school de kinderen worden om de beurt naar voren geroepen en de diploma’s ondertekend. Dit kostte veel tijd. Je realiseert je dat het nog wel heel lang gaat duren. De kinderen worden op alfabetische volgorde geroepen dus is jullie kind natuurlijk weer als een van de laatste aan de beurt.
Het is ook wel erg benauwd. Mensen om je heen zijn ongeduldig. Een enkeling gaat zelfs al weg. Ze hebben geen zin om voor de anderen te blijven. Logisch het is niet te doen zo benauwd. Je raakt ontstemd, jij zit hier nog wel even. En jij houdt dit ook niet vol. Je voelt je opeens benauwd worden. Oh nee, niet nu. Waarom kan ik niet eens gewoon hier zitten, het is verdorie niet eerlijk! Ik wil hier gewoon zijn, waarom kan ik dat niet… En waarom doen ze niet meer ramen en deuren open.
Wat zei de therapeut ook alweer. Gewoon door ademen… Oh mijn kind zegt iets… Ik zie aan zijn blik dat hij bang is dat ik hier een scene ga schoppen. Okee.. eerlijk is eerlijk, dat kon ik de laatste tijd wel. Zomaar boos, of huilen. Of paniek. Oh jeetje, daar heb je de angst weer.
Prompt is daar de angstaanval. Je voelt je rot, ook voor je kind. Je schaamt je, je bent gefrustreerd. Kortom reuze gestresst.
En dat laatst woord, ‘gestresst’ dat is waar het om draait.
Waardoor raken we in dit verhaal gestresst?
Een aantal componenten zijn aan te wijzen. Boosdoeners noem je ze misschien liever, maar nee laten we het positiever benaderen.
Redenen van stress worden opgestapeld. De laatste reden is iets wat jou misschien verrast, of nu niet meer?
Stressbestendigheid (ook wel draagkracht of belastbaarheid genoemd) deze was lager doordat je nog moet herstellen van je burn-out;
Extra belasting, het etentje maakte al dat je minder belastbaar was. Je had meer prikkels dan normaal te verduren.
De balans belastbaarheid – balans is uit balans. Deze was al wiebeliger. Nu kunnen we nog gemakkelijker stress reacties krijgen. We raken sneller getriggerd.
Belastbaarheid vs last: is dus uit balans.
Weinig slaap. Is minder herstel. Een gezond persoon wordt na 1 nacht slechte slaap al sneller emotioneel. Herstel is voor iedereen nodig. Kun je ‘s nachts niet slapen (en heb je een burn-out ) slaap dan in de middag. Of mediteer. De batterij opladen (niet letterlijk). We hebben gewoon slaap nodig om te herstellen. De hersenen spoelen zichzelf schoon, de lever verwerkt afvalstoffen, alle cellen vernieuwen zich. Realiseer je dat je met een burn-out feitelijk een herstel achterstand hebt. Een meditatie geeft ook herstel.
Ons denken. We denken vaak negatief. En ook al heb je alle reden om te klagen, je creëert meer stress. Lees eens het laatste regeltje van ons voorbeeld (diploma uitreiking). Inderdaad je stress systeem reageert op je gedachten. Stress reacties zijn grotendeels onbewust. Maar zijn wel reacties op ons bewuste zijn, dus onze gedachten.
De gedachten vertalen namelijk de omgeving. Ook ons lijf scant de omgeving. Is het pluis of is het niet pluis, of is er gevaar? Dat zijn de kernvragen.
Ons autonome zenuwstelsel heeft daar natuurlijk op te reageren. Niet pluis, dan paraat zijn! Je gehoor, je spierspanning, je doorbloeding, je hartslag alles verandert. Angstgevoelens of angst aanval is een vlucht reactie.
Wat kun je doen? Spreek je zelf vriendelijk toe in je gedachten, steun je zelf (dus niet te streng of oh jee nu dit weer).
Daarbij kun je jezelf ook meer richten op het veilige, de blije gezichten. De gevoelde trots of liefde of gevoelde verbondenheid.
Dat geeft veiligheid. En daardoor rust in je systeem.
En toch!!!!
Denken alleen is niet alles. Het gaat ook over de situatie. Niet alles is beïnvloedbaar. En wanneer iets niet lukt, hoeft dat niet te betekenen dat jij iets niet goed doet. Immers als je omgeving jou niet steunt en je neerhaalt, dan is het wellicht beter een andere situatie te kiezen.
Ook het gevoel, de ervaringen die zijn opgeslagen in je lijf, zijn van invloed. Je lijf herkent ook gevaar. En zal mogelijk alvast paraat gaan worden. Dit betekent niet altijd dat je lijf gelijk heeft. Je kunt jezelf dus gerust stellen. Het is hier nu wel veilig.
De signalen vanuit jouw autonome zenuwstelsel kunnen herkennen, dat is het aller belangrijkste. Dan hoef je geen brandjes te blussen. Dan kun je opmerken wat jouw lijf registreert. En je zelf hierin reguleren. Dan herken je ook eerder wat je nodig hebt. Even rust, even beweging, een luisterend oor....
Dat opmerken is iets wat veel mensen niet meer zo goed kunnen. Ze willen juist weg van vervelende gevoelens.
Het opmerken, bewust zijn van je lichaam is dan verwaarloosd
Mindfulness trainen is trainen van de aandacht naar jouw geheel. Eerst naar jouw geheel van denken, dan naar jouw lijf, en deze tezamen. Je zult je eigen ondermijnende gedachten gaan herkennen en kunnen bijbuigen.
Mindfulness leer je door een 8 weekse training te volgen. Deze tijd heb je nodig om deze focus, dit bewustzijn te ontwikkelen.
.jpg)
